Miejska Biblioteka Publiczna

Dwudziestolecie międzywojenne to szczególny okres w historii Polski. Łączył w sobie euforyczną radość z odzyskania suwerenności i nieustanny niepokój związany z przemianami polityczno-społecznymi.Elity w II Rzeczpospolitej to książka przedstawiająca najbarwniejsze postaci tamtych lat: sposób ich życia, pasje oraz zamiłowania, a także wielkomiejski świat bali, rautów i kabaretów. Fascynujące historie rodem z salonów establishmentu zostały wzbogacone o starannie dobrany archiwalny materiał fotograficzny. Zdjęcia przybliżą koloryt życia prywatnego i towarzyskiego polityków, artystów oraz grubych ryb finansjery, którym zazdrościły miliony ówczesnych Polaków. .

Niepokorne damy. Kobiety, które wywalczyły niepodległą Polskę. Przekonywano je, że są słabe, chwiejne, pozbawione właściwej tylko mężczyznom determinacji oraz siły. Nie uwierzyły. Olka na niebezpieczeństwo patrzyła z pogardą. Zarządzała tajnym arsenałem, w którym trzymano tysiące sztuk broni. Szmuglowała karabiny, rewolwery i prowizoryczne bomby. Gdy inni stchórzyli, ona osobiście przerzuciła przez granicę setki tysięcy rubli zrabowanych z pociągu. Igrała z carską ochraną i z niemiecką policją. Zawsze o krok przed wrogiem. Maria niezwykły szyk i grację łączyła z żelazną wolą i niezłomną wiarą w Wielką Sprawę. Mało kto wiedział, że sławna lwica salonowa, łamiąca serca niezliczonych adoratorów, to jednocześnie bojowniczka o niezwykłym harcie ducha. Nie dała się złamać, nawet gdy zamknięto ją w ponurych lochach Cytadeli warszawskiej. Wanda od dziecka marzyła tylko o jednym: by ruszyć na wojnę w mundurze polskiego żołnierza. Nie zdołały jej zniechęcić drwiny kolegów ani rechot dowódców, którzy w armii nie widzieli miejsca dla żadnej kobiety. Wiedziała, że udowodni im, jak bardzo się mylili. Nawet jeśli będzie musiała to zrobić w męskim przebraniu i pod fałszywym nazwiskiem. Kobiet takich jak one były setki. Niepokornych i nieugiętych. Prawdziwych wojowniczek, bez których nie byłoby wolnej Polski.

Maria wywołała skandal bez precedensu. Prezydent Polski poślubił młodszą o 28 lat kobietę. I to kogo! Żonę własnego adiutanta i sekretarkę swojej pierwszej małżonki, która zmarła zaledwie kilka miesięcy wcześniej!
Michalina w młodości własnoręcznie konstruowała bomby i dobrze wiedziała, czego oczekuje od życia. Gdy jej mąż odrzucił propozycję objęcia urzędu prezydenta, wystarczył jej jeden telefon. Natychmiast zmienił zdanie i potulnie zgodził się na wszystko.
Mąż rewolucjonista porzucał Marię na długie miesiące. Ona nie zamierzała przejmować się rolą pierwszej damy. Zawsze i każdemu mówiła prawdę prosto w oczy. Czy to jej scysja z adiutantem marszałka Piłsudskiego doprowadziła do zamachu stanu i rozlewu krwi?

Pierwsze damy II Rzeczpospolitej. To one uosabiały magię, czar i elegancję dwudziestolecia międzywojennego - Polski utraconej dla nas na zawsze.

"Każda z trzech prezydentowych II Rzeczpospolitej - zarówno Maria Wojciechowska, jak i dwie panie Mościckie - miała za sobą burzliwą młodość. Każda wymykała się schematom, a z tradycyjnie rozumianą socjetą było jej zupełnie nie po drodze. Polskie prezydentowe same stworzyły wizję swojej roli. Z prostych i skromnych kobiet przekształciły się w wielkie damy. Nie każdej przychodziło to łatwo, ale wszystkie odcisnęły głębokie piętno na życiu kraju i na sprawach wielkiej polityki.
Wszystkie je łączy jeszcze jedno: historia obeszła się z nimi bez skrupułów, zupełnie o nich zapominając. O Marii Wojciechowskiej nie pamiętają nawet encyklopedie. Michalina Mościcka to bohaterka sztywnych i zdawkowych biuogramów, a Maria Mościcka - co najwyżej plotkarskich artykułów. Każda zasługuje na więcej.
Ta książka ma na celu przywrócenie ich sylwetek do życia."
[fragment Prologu]

"Wampir z Łowicza", człowiek z nożycami, "fabrykantki aniołków", zwyrodniały "Blacharz z Łodzi"...
Kim byli najniebezpieczniejsi zbrodniarze międzywojnia?

SERYJNI MORDERCY II RP to książka historyczna, która mrozi krew w żyłach niczym klasyczny kryminał. Kamil Janicki - autor wielu bestsellerów - odsłania w niej wyjątkowo mroczne oblicze dwudziestolecia międzywojennego. Tropi z detektywistycznym zacięciem seryjnych zbrodniarzy, zarówno tych, którzy istnieli naprawdę, jak i wytwory wyobraźni hien dziennikarskich prasy bulwarowej.

Autor wybiera kilku najbardziej drapieżnych bohaterów - morderczynie, psychopatów, zdegenerowanych rzezimieszków - jednocześnie przyglądając się całemu społeczeństwu i narodzinom niezdrowej fascynacji zbrodnią.

Obnaża również sposób funkcjonowania ówczesnej prasy, policji (niszczenie ludzi bez dowodów, nakręcanie spirali strachu, brak szacunku dla ofiar) oraz Polaków z ich chorobliwym zainteresowaniem skandalami i głęboko zakorzenioną mizoginią.